We komen zoveel problemen tegen in ons leven, maar soms lijkt het of we alles aan moeten kunnen. De roze wolk van zwanger zijn of net een kindje hebben. Of net getrouwd en altijd met elkaar bezig. Maar we weten allemaal, het leven is niet alleen maar zonneschijn of de hele dag dansen. Toch? Wat als het leven tegenvalt en je vooral het idee hebt dat je in de schaduw leeft? Weet je, er bestaat geen schaduw zonder zonneschijn (of licht).
Het lijkt een tegenstelling “dansen in de schaduw” en zo heb ik het in eerste instantie ook bedoeld. Dansen ondanks tegenvallers in het leven. Dansen klinkt positief, verwijzend naar de positieve, mooie dingen in het leven. Een prachtige mooie zonnige dag, met vriendinnen lekker op een terrasje zitten of heerlijk wandelen in de natuur, met je kinderen een spelletje doen of relaxed een boek lezen. En dan schaduw, negatief?! Dagelijks pijn, de hele dag een huilende baby, je kunt de liefde niet vinden of je wilt de hele dag alleen maar in bed liggen en huilen. Maar “dansen in de schaduw” gaat dieper. Soms als het heel erg warm is, vind ik de schaduw namelijk heerlijk, verkoelend. Soms beeld een dans iets heel verdrietigs uit. Het leven is niet zwart of wit, het loopt in elkaar over. Al lijkt het bij sommige mensen altijd positief en lijkt het of ze nooit de schaduw ervaren. Is dat wel zo? Ik kom er steeds meer achter dat dit niet zo is, alleen niet iedereen deelt dit of is er open over.
In mijn leven zijn sommige dingen me echt tegengevallen of ik had ze anders verwacht. Ik hou ervan om voorbereid te zijn op wat er gebeurt. Volgens mij ben ik niet iemand die de totale controle wil hebben (al moet je dan misschien even aan m’n kinderen vragen), maar gewoon een eerlijk verhaal. Over een kindje krijgen of omgang met steeds aanwezige pijn. Maar er zijn ook zoveel onderwerpen die ik persoonlijk niet hebt meegemaakt, maar waar veel mensen mee worstelen. Sommige dingen lijken soms zo makkelijk, iedereen doet het of heeft er een mening (lees; oordeel) over, maar het leven is allemaal een groot avontuur. Wat je met jezelf en meestal met een ander aangaat. Vaak laten de media en de mensen om ons heen zo’n vertekend beeld zien, alleen maar de positieve kant of juist alleen maar de negatieve kant. Waarom is het moeilijk om eerlijk te zijn, zonder dat je gelijk bestempeld wordt als zeikerd of zeurpiet (meestal door onszelf)? Door open te zijn kunnen we de ander helpen, geven we een eerlijk plaatje van hoe de werkelijkheid werkelijk is.
Deze site gaat vooral over een zoektocht naar “deze” werkelijkheid. Door eerlijk te zijn over het leven, de schaduwen maar ook het dansen hoop ik dat er meer mensen zijn die naar die werkelijkheid opzoek zijn en hun zoektocht of ervaringen met ons willen delen. Want zeg nou zelf; Gedeelde smart is halve smart!
ljljfljflsjflsdjfjfslkfsfsdlkj
Wie zijn wij?
kjdfkjsflkjsadflkjsflkjsfklsjflkjsdf
Ik ben Lorena, de initiatiefnemer van deze site. Ik ben al weer 41 jaar oud en al 18 jaar getrouwd met Arjan en heb twee prachtige stoere mannen van 15 en 12 jaar. Ik werk ruim 17 jaar in de verslavingszorg en heb een passie voor gezond eten en mooie dingen (interieur, natuur, foto’s en nog veel meer).
Al een hele tijd heb ik het verlangen in mijn hart om wat dingen te gaan opschrijven. Ik geloof dat God dit verlangen aan mij heeft gegeven en geloof dat Hij zegt: “Je hoeft het niet alleen te doen, Ik ga het samen met je doen, maar…. jij moet het typewerk doen”. En geloof me dit vind ik heel spannend en het zal alles behalve perfect zijn!
In mijn leven ben ik al tegen best wat zaken aangelopen, waarvan ik onder andere dacht “dit is toch anders dan ik had verwacht of wat ik dacht” of “waarom denk ik zo? zouden anderen ook zo denken?” Het heeft me vaak onzeker gemaakt. Het gaat dan bijvoorbeeld over relaties, kinderen krijgen en zo zijn er nog veel andere onderwerpen. Ik vraag me weleens af: wat als er meer mensen in mijn leven zouden zijn geweest die echt hun gedachten of gevoelens hadden gedeeld, zou ik me dan minder onzeker hebben gevoeld? Zou ik dan minder vragen hebben gehad? Ik weet het niet, misschien niet. Misschien moest ik door al deze vragen heen om me te brengen waar ik nu ben. Soms onzeker, vol met vragen, maar ook super enthousiast en dankbaar voor zoveel dingen. Ik zou graag jullie een stukje van mezelf willen laten zien. Niet omdat ik nu zo’n boeiend of interessant leven heb, maar gewoon, omdat ik het leven leef met zijn ups en downs. Maar wat ik nog liever wil is jullie verhalen horen.
Iemand vroeg: “waarom ga je je verhaal op social media delen?” Weet je waarom? Omdat ik geloof dat ik op deze manier meer mensen kan bereiken en niet alleen maar de mensen in mijn omgeving. Zodat nog meer mensen hun verhalen kunnen gaan delen en nog meer mensen hier iets aan hebben.
______________________________________________________________________
Ik ben Tessa. Ik ben 22 jaar. Ik heb art & design gestudeerd en sta naast alle creatieve opdrachten 3 dagen achter de kassa in mijn lievelingswinkel. Ik teken veel, lees boeken en drink het liefst goeie koffie in Rotterdam.
Toen Lorena mij vroeg of ik haar wilde helpen met het toen nog vooral wat illustraties maken voor haar blog, was ik al erg enthousiast. Uiteindelijk ben ik met steeds meer dingen mee gaan helpen en doen we het nu vooral veel samen.
Waarom ik deze blog zo’n goed idee vind? Ik vind het belangrijk om echt te zijn. Dat we open naar elkaar zijn over hoe je leven eruit ziet. Wat er goed gaat en wat niet. De bijzondere momenten en de misschien voor jou hele normale dagelijkse bezigheden. Dat we naar elkaar luisteren en misschien erkenning en begrip zullen vinden.
Ik worstel zelf al een lange tijd met psychische problemen en merk dat het nog zo’n groot taboe is om daarover te praten. Hoe belangrijk is het om ‘gewoon’ te kunnen zeggen hoe je je voelt en dat dat ook oké is. Hoe groot of hoe klein je je ook voelt, je bent welkom en je mag je verhaal delen. Je mag dansen. Hoe je je ook voelt. In de zon en in de schaduw.
______________________________________________________________________