Tessa Vergeer

Als je tegenwoordig een afspraak hebt bij de dokter, tandarts of psycholoog, willen ze dat je je 5 minuten van te voren aanmeldt. Niet eerder vanwege de drukte die dan zou ontstaan in de wachtruimtes. Iets waar ik vreselijk veel moeite mee heb, omdat ik normaal gesproken altijd minimaal een half uur te vroeg ben. Het idee alleen al dat ik te laat zou komen geeft me stress, al gaat het maar om 1 minuut. Dus dan maar te vroeg, prima. Nu wacht ik vaak een half uur buiten en ga netjes naar binnen zodra ik nog 5 minuten heb. Noem me gek, dat mag, maar voor mij geeft het een veilig gevoel. Ik schrijf verder over controle en los laten, lees je mee?

‘Ik zat in de metro en voelde hoe mijn handen plakkerig werden van het zweet. Ik pakte mijn mooie roze notitieboekje erbij om nog eens te kijken naar de regels die ik de avond ervoor opschreef. Dat is wat ik wilde zeggen. Ik herhaal de regels in mijn hoofd, steeds opnieuw. Ik wilde duidelijk overkomen en absoluut niet zwak maar man, wat was ik nerveus.
‘Vergeet niet uit te checken, Beurs.’ Ik hoor nog net op tijd dat ik moet uitstappen, pak mijn tas en loop snel de metro uit. Het regent. Ik sta te wachten bij Dudok, een van mijn lievelingsplekken in Rotterdam. Het voelt vertrouwd terwijl de hele situatie alles behalve vertrouwd aan voelt. Ik wil het liefst wegrennen…’