Ik geloof in grijs

Soms vind ik het heel lastig. Ik lijk overal een mening over te “moeten” hebben. En te moeten kiezen tussen de ene of de andere kant. Ben je voor of ben je tegen? Maar door een keuze te maken, lijk ik ook vaak te moeten kiezen tussen mensen. En dat is vaak mijn probleem, ik kan beide kanten wel begrijpen. Dus of ik heb geen mening of mijn mening ligt ergens in het midden. Maar op de een of andere manier lijkt dat niet te kunnen. We willen vrijheid van meningsuiting, maar toch verwachten veel mensen dat we kiezen. Kiezen voor wat? Degene die het hardst schreeuwen, voor twee uitersten? Maar mijn eigen mening dan? Neem nou de zwarte pieten kwestie de Corona maatregelen of een wat zwaarder vraagstuk voor of tegen homoseksualiteit als christen. Meer weten lees verder…..

De lijntjes van het leven

Ik weet niet in welke fase jij nu bent, maar ik denk dat ik zo’n beetje in de herfst/winter zit. Ik kijk in de spiegel en zie heel veel lijntjes. Ik vind rimpels niet leuk klinken, dus noem ik het lijntjes. Hoe mooi is het als je met opgeheven hoofd ouder mag worden, de lijntjes steeds dieper.. En in een terugblik tegen jezelf kan zeggen het is oké, je leven is rijk geweest.

Een hoopvolle toekomst

Het boeide me nooit zoveel, jongens, relaties. Vond het altijd maar klef gedoe. Terwijl mijn klasgenootjes op de middelbare school inmiddels al 10 volgens hen serieuze relaties hadden gehad, lachte ik nog hard om een biologie boek. Ik praatte nooit mee over de knapste jongen uit de klas en stond nooit zoenend op een schoolfeest. Hoe ouder je wordt, hoe vaker de vraag komt: ‘Tes, wanneer ontmoeten we jouw man?’ of ‘Wordt het niet eens tijd voor een datingsite?’ Ik had wel altijd in mijn hoofd dat ik vroeg wilde trouwen, een huis wilde kopen en hopelijk kinderen mocht krijgen. Het liefst allemaal voor mijn 30ste. Maar dat verliefd zijn, kan ik dat wel?

Lef

Ik wilde altijd al iemand zijn, met een enorme dosis lef. Die het niet uitmaakt hoe je erbij loopt, of wat je doet (na 40 jaar, lukt me dat aardig). Maar veel meer nog zou ik lef willen hebben om gewaagde stappen te zetten in mijn leven. Verhuizen naar de andere kant van de wereld, m’n baan opzeggen om zelf iets op te zetten of te gaan reizen. Geloven in mijn talenten en weten welke het zijn en dan, de onzekerheid tegemoet….