Droom, geloof en ga.

Ik fiets regelmatig langs van die prachtige oude huizen met glas-in-lood ramen en vooral een hoop karakter. Dan droom ik dat ik daar woon samen met mijn gezin. Dat ik mijn eigen atelier in de tuin verstopt heb en uren kan werken aan een prentenboek wat later bekroond wordt met een gouden penceel. Heerlijk vind ik dat, even wegdromen van de realiteit.

Vroeger droomde ik dat ik Rembrandt zou worden, later kinderchirurg of archeoloog. Ik droomde dat ik in de grootste musicals zou spelen en dat ik mezelf BN’er kon noemen. Mijn dromen veranderden vaak, zeker naarmate ik ouder werd. Ik droom er nu vaak van hoe het zou voelen om écht gelukkig te zijn, om een gezin te hebben en kinderen op te voeden. Ik droom ervan om een eigen huis te kunnen kopen en een fijne baan te hebben. Soms mis ik de dromen die ik had toen ik nog kind was. Toen dacht ik er niet over na of het wel echt kon, of ik wel slim of rijk genoeg was. Ik droomde wat ik echt wilde dromen.

Er was ook een tijd dat ik helemaal niet droomde, daar was helemaal geen ruimte voor in mijn hoofd. Ik had al moeite met mijn ‘normale’ dagelijkse dingen. Denk aan tandenpoetsen, douchen of boodschappen doen. Het lukte me niet om positief naar de toekomst te kijken, laat staan om te dromen. Gelukkig werden de dagen steeds wat positiever, kwam er langzaam weer wat ruimte om wel weer verder vooruit te kijken en zelfs om dromen te hebben. Het ging absoluut niet vanzelf, ik heb heel wat therapiesessies achter de rug en ben er nog steeds niet helemaal. Wel weet ik nu hoe kostbaar het is om naar je hart te luisteren. Je kan wel allemaal redenen en/of excuses hebben om niet je dromen waar te maken, maar waarom zou je dat doen? De tijd waarin je je goed voelt is zo waardevol, zie het als een kans. Pak deze met beide handen op en ga aan de slag met je dromen. Je weet niet hoe de toekomst eruit gaat zien. Ik weet wel dat het niet vanzelfsprekend is om gezond te zijn en de dingen te kunnen doen die je echt zou willen doen. Terwijl ik dit typ, ben ik me er ook van bewust dat ik ook nog steeds vaak dingen weg schuif, omdat ik het mega spannend vind of er heel erg over twijfel en dat mag er ook zijn. Je hoeft niet alles meteen perfect te doen. 

Ik wil al jaren een eigen prentenboek illustreren en schijven. Iets wat ik mega spannend vind en het daarom steeds van me weg schuif. Vaak denk ik ‘oh, dat komt later wel. Eerst de belangrijken zaken regelen.’ Vervolgens komen de ‘Ik kan dat toch helemaal niet’ en de ‘Ik ben daar niet goed genoeg voor.’ gedachtes. Vreselijk irritant, maar dat moet geen reden zijn om het dan maar op te geven (zeg ik nu heel stoer en dapper). Als ik niet begin met schrijven of tekenen zal dat prentenboek er nooit komen en zal die droom nooit werkelijkheid worden. Het werkt om kleine stappen in te plannen om zo je doel te bereiken. In mijn geval kan ik eens beginnen met simpel weg wat gedachtes en ideeën op te schrijven en schetsen te maken. Er tijd voor vrij maken. Niet meteen te moeilijk of te groot, maar klein en overzichtelijk beginnen. Vervolgens kan ik wat ideeën verder uit gaan werken en kijken of ik het wat vind. Dat klinkt als een goed begin toch?

Ken je het liedje van Miley Cyrus, The climb? (Hij staat bij onze Tips). Misschien wat cheesy, maar het beschrijft zo mooi hoe het leven in elkaar zit, wanneer je je dromen waar wil maken. Er zal altijd iets in de weg staan wat je tegenhoudt. Er zal altijd een stem in je hoofd zitten, die zegt dat je het niet kan en je zal altijd een excuus hebben om het niet te doen. Maar de momenten die je bereikt wanneer je het wel probeert en er voor gaat, die zijn zoveel kostbaarder. Ik hoopte een paar jaar geleden dat er een tijd zou komen, waarin ik in mijzelf zou geloven en weer van mijzelf kon gaan houden, maar had niet het idee dat dat ooit zou gebeuren. Ik werkte hard, huilde veel, maar zette door. Ik ging van hopen naar dromen en zette de dromen om naar een doel. Nu, een paar jaar later durf ik voorzichtig te zeggen dat ik in mijzelf geloof. Het houden van daar werk ik nog aan, maar ik ben wel trots op mezelf dat ik al zover gekomen ben. Ik heb die droom laten uitkomen.

Het kan misschien lastig en onmogelijk lijken om je dromen waar te maken, maar ik geloof echt dat er zoveel meer mogelijk is dan wij ons soms kunnen bedenken. Ik kon me een aantal jaar geleden ook niet bedenken dat ik een eigen huisje zal hebben, een baan heb en weer van het leven kan genieten. Maar dat heb ik bereikt door stappen te zetten en er volledig voor te gaan. Zet je dromen om naar doelen, verdeel ze in kleine stappen. 

Het kan helpen om ze te delen met de mensen om je heen, die van je houden en met je mee willen denken. Even een duwtje in de rug wanneer je dat nodig hebt kan zo fijn zijn.

Kom op voor jezelf en luister naar je hart, bid ervoor en ga de uitdaging aan. Ik geloof dat jij dat kan, echt.