Gezelligheid kost niets!

Tijdens mijn werk is vaak de vraag; “wat is je doel, wat wil je bereiken”? Dit is voor iedereen anders, maar uiteindelijk wil (bijna) iedereen huisje, boompje, beestje. Een partner die van je houdt, een gezellig huis om in te wonen en geld om te voorzien in dagelijkse behoeften. Het ideale plaatje!

Bestaat dat wel het ideale plaatje? Als je gezellige huis zo nu en dan bedolven is onder rommel, omdat je het overzicht niet kan houden. Je partner die van je houdt, maar wel een alcoholprobleem heeft. Of je verliest je baan en je houdt bijna geen geld over om al je rekeningen te betalen. Maar betekent dit dan dat je in die situaties geen gezelligheid kent?

Littekens van goud!

Een vrolijk, alledaags gesprekje in de gang, terwijl ik hem help zijn schoenen en jas aan te trekken. Glimmende ogen en rode wangen. Een gezichtje dat vertrouwen uitstraalt in mij. En dan klinkt er getoeter. Ik trek de deur open en stap naar buiten. Hij loopt langs me heen, maar stopt dan. Aarzelend kijkt hij om. Zijn ogen zoeken die van mij. Als ik hem glimlachend aankijk, kijkt hij weer voor zich uit. Ik pak zijn hand stevig vast en loop met hem naar de taxi die op hem wacht.

Just be there!

“Share others joy, rejoicing with those who rejoice; and share others grief, weeping with those who weep.” (Romeinen 12:15)
Door deze tekst moest ik terug denken aan een periode die ik echt zwaar vond, lichamelijk en geestelijk. De periode dat mijn jongens klein waren. Ze huilden dag en nacht, huilbaby’s. Maar in die tijd waren er verschillende mensen die er voor ons waren. Ik werd geraakt door de tekst, omdat ik van nature iemand ben die graag oplossingen zoekt. Maar soms wordt het probleem niet opgelost maar mogen we er gewoon zijn voor elkaar. Just be there!

En….actie!

Ik laat me verleiden door de corona crisis om op de automatische piloot te leven. Terwijl ik eigenlijk een zoektocht was gestart; wie ik ben, wat ik leuk vind, wat ik kan en waar ik energie van krijg. Hoe ik ervoor zorg dat mijn zoektocht niet stil komt te liggen!

Lef

Ik wilde altijd al iemand zijn, met een enorme dosis lef. Die het niet uitmaakt hoe je erbij loopt, of wat je doet (na 40 jaar, lukt me dat aardig). Maar veel meer nog zou ik lef willen hebben om gewaagde stappen te zetten in mijn leven. Verhuizen naar de andere kant van de wereld, m’n baan opzeggen om zelf iets op te zetten of te gaan reizen. Geloven in mijn talenten en weten welke het zijn en dan, de onzekerheid tegemoet….